طراحی داخلی

طراحی داخلی گروهی از کارهای مختلف را توصیف می‌کند که در عین حالی که مرتبط با پروژه می‌باشد مرتبط با تبدیل آن به تنظیمات مؤثر برای طیف وسیعی از فعالیت‌های انسانی است. طراح داخلی کسی است که چنین پروژه‌هایی را انجام دهد. طراحی داخلی حرفه‌ای چند بعدی است که شامل توسعه مفهومی، ارتباط با ذینفعان پروژه و مدیریت و اجرای طرح است.
در لغت نامه ی وبستر، طراحی داخلی چنین تعریف شده است: «هنر یا عمل برنامه‌ریزی و نظارت بر طراحی و اجرای معماری داخلی و مبلمان»

تاریخچه حرفه‌ای طراحی داخلی

در گذشته، فضای داخلی به طور غریزی به عنوان بخشی از پروسه ساختمان قرار داده می‌شد. حرفه طراحی داخلی نتیجه‌ای از توسعه جامعه و معماری پیچیده‌ای شده است که ناشی از توسعه فرایندهای صنعتی است. پیگیری استفاده مؤثر از فضا، کاربر رفاه و طراحی عملکردی به توسعه حرفه‌ای طراحی داخلی معاصر کمک کرده است؛

دکوراتور داخلی ساختمان و طراح داخلی

حرفه طراحی داخلی به وضوح تعریف نشده و پروژه‌های انجام شده توسط یک طراح داخلی به طور گسترده‌ای متفاوت است. عباراتی مانند دکوراتور و طراح اغلب مترادف استفاده می‌شود. با این حال، تمایز میان اصطلاحات وجود دارد.

دکوراتور داخلی

واژه دکوراتور داخلی در اواخر قرن نوزدهم اوایل قرن بیستم پدید آمده است. به آن دسته از دست اندرکاران گویند که که در تنظیم داخلی در سبک‌های مختلف تخصص دارد. در این متن سبک اشاره به یک ترکیب بندی بر اساس یک تصویر از یک ایده خاص، زمان، مکان، و غیره به عنوان مثال: ویکتوریا، گرجستان، دکو، هنر مدرن، و غیره دارد. اصطلاح دکوراتور داخلی نیز نشان می‌دهد تمرکز بر جنبه‌های زینتی و متحرک از داخل کابین، مانند رنگ، مبلمان، مبلمان قالبگیریهای و قاب سازی، طراحی دارد.

طراح داخلی

جامعه طراحان داخلی آمریکا(ASID) طراح داخلی را چنین تعریف می‌کند: «متخصصی برای طراحی فضاهای داخلی، با عملکرد و کارایی بالا که تخصص خود را از طریق آموزش‌های رسمی کسب کرده است.» طراح داخلی مستلزم آن است که تأکید بر برنامه‌ریزی، طراحی کاربردی و استفاده مؤثر از فضا که در این حرفه وجود دارد، در مقایسه با تزئین فضای داخلی بیشتر باشد. طراح داخلی می‌تواند پروژه‌هایی که شامل تنظیم فاصله‌های طرح اولیه را در داخل یک ساختمان و همچنین پروژه‌هایی که نیاز به درک درستی از مسائل فنی مانند آکوستیک، نور، دما، و غیره دارند را انجام دهد.
اگرچه یک طراح داخلی ممکن است لایه‌ای از فضا را بسازد، وی ممکن نیست فضارا بدون داشتن تصویب یک معمار بسازد. به همین دلیل است که بسیاری از طراحان داخلی تمام تحصیلات خود را برای یک معمار خوب شدن می‌گذرانند. طراح داخلی ممکن است مایل به تخصصهایی از انواع طراحی داخلی برای توسعه دانش فنی خاص به آن منطقه باشد.

تخصص معماری داخلی

مسکونی

طراحی مجتمع‌های مسکونی طراحی داخلی اقامتگاه خصوصی است.

بازرگانی

طراحی تجاری دربرگیرنده طیف گسترده‌ای از تخصص‌های زیر است: خرده فروشی: شامل مراکز خرید، فروشگاه، فروشگاه تخصصی، تجارت و نمایشگاه‌های تجسمی است. برند تجسمی و فضایی: استفاده از فضا به عنوان یک رسانه به بیان نام تجاری شرکت‌ها شرکت: طراحی دفتر شرکت برای هر نوع کسب و کار بهداشت و درمان: طراحی بیمارستان‌ها، امکانات کمک‌های زندگی، ادارات پزشکی، دفاتر دندانپزشک، امکانات روانپزشکی، آزمایشگاه‌ها، امکانات پزشکی ویژه مهمان نوازی و تفریح ​​: شامل هتل‌ها، متل‌ها، تفرجگاه‌ها، کافه‌ها، رستوران‌ها، باشگاه‌های سلامت و چشمه‌های معدنی، و غیره رسمی و سازمانی: ادارات دولتی، موسسات مالی (بانک‌ها و تعاونی‌های اعتباری)، مدارس و دانشگاه‌ها، آرایشگاه‌ها، امکانات مذهبی و غیره مراکز صنعتی: ساخت و امکانات آموزشی و همچنین امکانات صادرات و واردات

دیگر

مناطق دیگر این تخصص عبارتند از: طراحی نمایشگاه و موزه، طراحی رویدادها (از جمله مراسم‌ها، کنوانسیون‌ها و کنسرت)، تئاتر و طراحی با کارایی، طراحی در تولید فیلم و برای تلویزیون.

سبک‌های طراحی داخلی

▪ سبک مدرن
▪ کلاسیک
▪ مینیمال
▪ روستیک
▪ سبک ژاپنی
▪ سبک چینی
▪ سبک ماوریک
▪ سبک مراکشی
▪ سبک مصری
▪ سبک رومی
▪ سبک هندی
▪ سبک یونان باستان
▪ سبک روکوکو
▪ سبک انگلیسی
▪ سبک ویکتوریایی
▪ سبک فرانسوی
▪ سبک سوئدی
▪ سیک آرت نوو
▪ سبک آرت دکو
▪ سبک باروک
▪ سبک گوتیک
▪ سبک اوریگامی
▪ سبک مونوکروماتیک
▪ سبک سنتی ایرانی (رایج در دوران قاجار)